Het relaas van een week

Vorige week geen speciale evenementen, geen spectaculaire uitstappen of fenomenale nieuwtjes. Sleur? Neen, zeker nog niet, al lijken de dagen allemaal wel een beetje op elkaar...

Aksel gaat uiteraard elke dag werken. En nee, ik kan daarover nog steeds geen details geven; hij heeft zijn huiswerk niet gemaakt :-)

Tot voor kort spendeerde hij al zijn vrije tijd aan het uitzoeken van een muziekinstallatie. Neen, ook hierover kan -mag- ik geen details geven! Mijn oorspronkelijk relaas werd gecensureerd! Ik denk dat Aksel een of andere vorm van virtuele agorafobie heeft. Maar het resultaat van al dat vergelijken staat er nu, en mag er zijn ook!

Belangrijkste dagtaak van papa volgens Casper: DVD van "Dag Sinterklaas" opzetten.

Casper gaat iedere dag naar school: sport op maandag, zwemmen op woensdag en vrijdag. Aksel gaat hem 's morgens brengen, ik ga hem om 14.30 halen. Hij lijkt meestal enthousiast, maar blijkbaar is hij nogal afzijdig en zegt hij geen woord in de klas - niet in het Engels, maar ook niet in het Nederlands. Elke dag vraag ik hem wat hij gegeten heeft: "Euhm rijst en euhm kip", "En geen groentjes?", "Nee, geen groentjes, er waren er geen!" Dan haalt hij zijn schouders op en trekt een onschuldig gezicht, terwijl ik zeker weet dat er dagelijks groentjes geserveerd worden. Als ik hem zeg dat ik graag zou willen dat hij groentjes eet, zegt hij - elke dag opnieuw - "morgenvroeg misschien". Soms lijkt het alsof onze plaat is blijven hangen.

Vrijdag bleef de school gesloten wegens 'hand, foot and mouth disease'. Voor de ongeruste grootouders: http://www.nhs.uk/Conditions/Hand,-foot-and-mouth-disease/Pages/Introduction.aspx?url=Pages/What-is-it.aspx kan geruststellen; dit is de link die we van de schooladministratie kregen. Vandaag ging Casper dus weer naar school, maar - wegens drie nieuwe gevallen in Kindergarten - blijft zijn klas vanaf morgen voor de rest van de week thuis. Een verpleegster heeft alle kindjes onderzocht en Casper bleek nog gezond. Wat natuurlijk niet uitsluit dat hij al besmet kan zijn...

Felix gaat iedere dag naar de crèche, de laatste dagen zelfs zonder te wenen!! Van maandag op dinsdag had hij een verschrikkelijke nacht - tandjes, dromen? Geen idee! In ieder geval had ik hem dinsdag wat langer laten slapen, was ik bijna de hele voormiddag met hem thuis gebleven - samen spelen, boekjes kijken,... 't Was duidelijk dat hij genoot van de exclusieve aandacht! Als ik Fillies over-en-weer-schriftje mag geloven, dan kan die jongen eigenlijk al het Engelse alfabet, het Thaise ook en bovendien tellen tot tien?! Spijtig dat hij het nog niet zelf kan bevestigen ;-)!

Spreken doet Felix nog lang niet, maar er is al klankdifferentiatie! "Papa" komt er nog niet uit, lijkt nog steeds op "mama", maar "mama" en "papa" worden wel lichtjes anders uitgesproken. Als ik eerst vraag "Waar is Felix?" (dan wijst hij op zichzelf), dan "Waar is Fillie?" (wijst nog eens op zichzelf) en dan "Wie is dat?", terwijl ik naar hem wijs, dan klinkt het ongeveer als "niniiie". Als hij met lego bezig is, iets maakt en ik zeg "Wauw, dat is mooi!", knikt hij trots en zegt "ooooiij".

Spreken of niet, die jongen krijgt toch alles gedaan wat hij wil! Ofwel kijkt hij superkoddig (een mens kan hem gewoon niks weigeren!), ofwel zet hij zijn keel open... ongehoord!! Dat wij ooit gedacht hebben dat Felix een stil ventje was??!?!? In ieder geval: het aantal geproduceerde decibels overschrijdt de pijngrens zodanig dat Casper soms vanzelf mee weent ("Mama, Felix mag zo niet wenen! Ik wil dat niet!") en wij - met een hoofd op ontploffen, de waanzin nabij - geven hem dan zijn zin... :-S

En ik? Soms vraag ik mij af hoe het komt dat ineens de dag erop zit, zonder dat ik iets gedaan lijk te hebben! Vanaf 14.00 ben ik continu in het getouw voor onze mannen: alletwee naar huis brengen, zorgen voor eten en entertainment, en ze ook wassen en in pyjama steken voor papa naar huis komt. De avonden zijn nog steeds hectisch; dat had ik eigenlijk niet verwacht - ik dacht dat het rustiger zou zijn dan in België. Maar hier zijn onze mannen opvallend meer vermoeid 's avonds: veel kortere middagdutjes, gecombineerd met al die nieuwe indrukken, de warmte,... ?

Resten mij dus enkel de voormiddagen... In principe breng ik Felix naar de crèche, en ben ik terug tegen 9.00u. Vorige week was het een Felix-dinsdagochtend en Casper-vrijdag. Normaal ruim ik hier eerst een beetje op, steek een wasmachientje in, lees en schrijf emails, blog en bel rond en informeer mij over de meest uiteenlopende zaken: meubilair, planten, taallessen en andere activiteiten, clubs...

Neen, al dat telefoneren is niet alleen voor mezelf! Voorbije week heb ik heel wat rondgebeld voor Casper: ons meneerke wil per se... trompet spelen!! Met dank aan het verhalenboek van omi! Als ik op een dag verlegen zit om nieuwtjes voor op de blog, kan ik jullie blij maken met het verhaal van Krokodil en Olifant, die respectievelijk viool en trompet spelen. Maar binnenkort volgt misschien ook wel een relaas over ons bezoek aan Gymboree - muziekles voor 3-jarigen. Let's see!